از آن زمان که انسان نخستین به شکار رفت از زبان فصیحی برخوردار نبود و تنها راه انتقال آن نمایش‌گری خاطراتشان بود تا در گرماگرم حلقه پیوندهای خانوادگی کنار آتش ،کودکان از سرگرمی محدود زمانه خویش محروم نباشند . حال با نگاهی به مسیر طی شده‌ی نیاکانمان تا کنون باید از خودمان پرسید ما برای فرزندانمان چه کرده‌ایم ؟؟ ایران سرزمین پهناور هزار هنر است که نمایش ریشه‌ی عمیقی در تار و پود فرهنگ عامه‌ی مردم دارد . توانمندان عرصه‌ی نمایش محدویتی را سد راه خود نمی بینند و گاهی حتی خیابان هم صحنه است . ابزار و زیر ساخت سرگرمی‌های کودکانه محدود و استعدادها و توانایی‌ها آنها بی‌انتها .

اینک با از سر گذراندن تجربیات خویش و پذیرفتن چرخه دائمی داوری هنر بر آنیم تا با نگاهی دلسوزانه آثار فرزندان هم استانی را با معرفی افراد برتر قضاوت کنیم . توجه به آثار بومی و محلی و قصه‌های فولک نوید بخش غنای داستانی جغرافیای استان‌مان بود که با روایت شیرینش دلنواز بود . آموزش‌های اصولی و تکنیکی حلقه مفقوده اجراها بود و امیدواریم در یک روند درست شاهد ارتقای صحیح آن در جشنواره‌ی بعدی باشیم .

حضور بخش فراگیر در این جشنواره و تماشای هنرنمایی آنها بسیار دلچسب بود و از این جایگاه به آنها خدا قوت می گوییم و آرزومندیم در عرصه های آتی بدرخشند .

آنچه بیشتر حرف دل است سخنی با مسئولین است ؛

مسئولیت پذیری شما در برابر ایجاد بستر و حمایت های شما نباید کوتاه مدت و با چشم‌اندازی محدود باشد بلکه کوشش شما ممکن است نتیجه‌ی بلند مدت و در سال‌های پیش رو ثمربخش باشد پس از شما تقاضا می‌شود از هنر نمایش کودک و نوجوان این استان حمایت چندبرابری داشته باشید .